En toen was het alweer voorbij! Maar een reis die niet zonder resultaat is gebleven. We hebben immers een huis gevonden!

Woensdag had ik afgesloten met de melding dat we naar het strand zouden gaan. Dat hebben we ook gedaan, heerlijk om even af te koelen in het heerlijke water van de oceaan bij strand Daaibooi. Kregen we nog een onweersbui op onze kop ook! Wel lekker afkoelend.

En doorrrrr. Op Facebook had ik een oproep gezien van iemand die vroeg of men voor haar een aangetekend stuk mee zou kunnen nemen naar Nederland om het daar op de post te doen. Veel snellere manier dan op Curaçao versturen blijkt. Ik had het al eerder zien staan en dacht, omdat ik verder geen reacties zag, kom dat kunnen wij wel doen. Dus gevraagd of er geen gekke dingen in de enveloppe zouden zitten en of ze de enveloppe open wilde laten tot dat ik het gezien had. Dat snapte ze helemaal. Je kunt niet voorzichtig genoeg zijn deze dagen. Ze zou naar het restaurant komen waar wij 's avonds zouden gaan eten.
Dus wij togen tegen de avond naar "De Buurvrouw" (ik geloof dat mijn halve kennissenkring al eens op het eiland is geweest, dus ik hoef verder niets uit te leggen). En we zitten goed en wel staat Petra, de eigenaresse van het huis wat wij gekocht hebben, ineens aan onze tafel. Ze blijkt haar eigen stamtafel te hebben :-) Dus wij verhuizen naar haar tafel en uiteraard hebben we gezellig zitten kletsen en heerlijk zitten eten. Op een gegeven moment kwam er nog een vriend van Petra binnen, die kwam er ook bij zitten. En nam ook een drankje. De vriend zou even kijken naar het rolhek bij het huis. Dat liep niet lekker (onthoudt dat).

Wij hadden rond half negen met de dame van de enveloppe afgesproken en ze was, voor Antilliaanse begrippen, keurig op tijd. Enveloppe gecheckt en alles was in orde. Zegt ze: " Mag ik als dank jullie consumptie betalen?" En wij gelijk: " Dat moet je niet willen hoor!" Ik had namelijk de rekening van Petra en haar kennis ook op me genomen, dus dat was toch wel een redelijk bedrag. Dat was iets te veel voor haar, dat konden we niet maken. We hebben maar gezegd dat als we straks op het eiland wonen en we hebben iets nodig, dat we dan haar vragen. Mocht het zo uitkomen.

En toen was het alweer donderdag!
Vertrekdag, maar ook koopcontract ondertekendag. Dus weer op weg naar ons toekomstig huis. Na weer het nodige gezellige geklets de grote beslissing bezegeld met het ondertekenen van het koopcontract. Als het verder financieel goed gaat komen dan zitten we er aan vast!
Petra vertelde nog dat de vriend niet mee was gereden naar het huis, de vorige avond, en of de makelaar en ik dan maar even naar de poort wilden kijken. Nou, dat was vrij snel opgelost, was gewoon van zijn geleiderail afgelopen omdat er zand en onkruid tussen zat. Dus de bezem er bij en de boel eens goed geschrobt en het hek weer op de rail gezet. En het hek liep weer goed. Eerst klus geklaard in het nieuwe huis! Note to myself: dat soort dingen 's morgen heel vroeg doen. Want het was al weer bloedje heet.

Na het ondertekenen terug naar ons eigen kot. Spullen ingepakt en Chris en Sonia hebben ons naar het vliegveld gebracht. Daar moesten we even wachten op het hondje wart we mee zouden nemen. Ook die begeleider was keurig op tijd met hond. Ik had een shirtje aan met reclame van Rubrik, bepaalde computerhardware, en hij vroeg waar ik dat van kende. Uitgelegd dat ik "vroeger" bij Defensie werkte en dat we die hardware in het datacenter hebben hangen. Hij kende het wel, want hij bleek een van de IT-ers van de politie te zijn op het eiland. Uitgezonden voor drie jaar en vermoedelijk nog twee jaar er bij aan te plakken. Dus dat schiep gelijk weer een band.
Het hondje werd ook snel, samen met onze koffer, ingecheckt en Angelo ging de hond naar de vervoersplek brengen en wij konden verder door de douane.
Na enig wachten konden we het vliegtuig in. Uiteraard weer als eerste! Ieder nadeel heb ze voordeel, heeft ooit iemand gezegd. en toen was het lijdzaam de vlucht uitzitten; eerst naar Aruba. Om nog mensen af te zetten en ook weer op te pikken. En uiteindelijk om 18:00 uur begonnen we aan de grote oversteek van negen uur.

Vrijdag 18 juni
Geland op de Polderbaan, dus weer een kwartier taxiën. Daarna gelijk extra douanecontrole inclusief besnuffelen door de drugshond. We waren clean! Hondje opgepikt en nogmaals douanecontrole vanwege de hond. Maar al mijn papieren waren in orde, dus we mochten door. Buiten stond het dolgelukkige nieuwe baasje al te wachten, dus die overdracht. was ook snel gepiept en toen konden we eindelijk zelf ook gaan rijden nadat we onze auto bij van de Valk hadden opgehaald. En na twee uurtjes rijden waren we weer home sweet home!
Onze beestenboel was ook weer blij om ons te zien. Altijd leuk om te zien hoe fijn ze het vinden dat je er weer bent. De volgende keer mogen ze mee!

Jullie zijn weer helemaal bij gepraat, wij gaan de koffer uitpakken, wasjes doen enz enz. En dan storten we vanzelf wel in.
Hoop dat jullie weer genoten hebben van onze belevenissen. Medio september volgt er vast meer als we voor het echie gaan richting Curaçao.

Bon tardi; Roel & Debbie