Hopeloos verdwaald en andere avonturen.

Virtuele medereizigers! Jullie smachten natuurlijk naar nieuwe avonturen van ons.
Nou, daar gaat ie dan.

Zondag 13 juni.
Op uitnodiging van onze gastvrouw en –heer hebben we een tour over het eiland gemaakt. Zodat we een beetje weten waar we terecht komen. Het hele eiland gezien van noord naar zuid en van oost naar west. Heerlijk geluncht bij Landhuis Klein Santa Martha, met een prachtig uitzicht over een mooi binnenmeer en heuvels.

Na terugkomst hebben we evengechilleden daarna zijn we lekker naar het strand geweest:Daaibooi(dat wordt toch wel een van onze favorieten). Was een gezellige boel daar, de Antilliaanse families waren volop aanwezig in geluid enbbq-luchten. Daar kregen we welknorrieknorrievan. Ik weet eigenlijk niet meer wat we zelf die zondag hebben gegeten. Goed teken? Denk het wel. De tijd vliegt hier als je gedeeltelijk met zaken bezig bent en ook nog een klein beetje vakantie houdt. Straks is het een grote vakantie natuurlijk?Sorry, plaagstootje.

Maandag 14 juni

Dat beloofde een beetje drukke dag te worden. We hadden eerst een afspraak bij de veterinaire dienst. We nemen een hondje mee naar Nederland, als begeleiders. Beestje, Bumper, is geadopteerd door mensen in Nederland. Dus die moet dan op mijn staan voor de reis. Dat ging in principe redelijk vlot voor Antilliaanse begrippen. Toen maar even een bakkie gedaan bij Koffie Kaatje (voor de kenners van het eiland). En toen kwamen we erachter dat we voor onze volgende wel heel vroeg waren. Die was om 14:00 uur en we zaten er hemelsbreed maar een paar honderd meter vandaan. Even gebeld/geappt of we eerder konden komen, maar dat ging niet lukken. Dus dan maar de tijd doden, beetje rondgereden. Aan een strand gestaan en wachten....
Maar ook dat ging wel weer voorbij. Dus op naar Roos, onze hypotheekadviseur. Daar een goed gesprek gehad en zij gaat voor ons aan het werk om het een en ander te regelen. Kunnen we ook weer afvinken.

Allerlei documenten vliegen nu heen en weer via de mail. Hoop geregel, maar het zal uiteindelijk allemaal goed komen (was het maar vast november of zo)

En toen was het dinsdag, 15 juni.
Debbie had een afspraak bij onze host, voor een massage. Maar wel in haar praktijk in Willemstad. Ik heel stoer: Oh, dat weet ik al wel waar datis.....hopeloos verdwaald! En even geen bereik op de telefoon, geen internet.Aahhhhh. Uiteindelijk bleek dat ik wel kon bellen, dus de praktijk gebeld en uitgelegd dat we verdwaald waren. Bleken inderdaad heel erg verdwaald! Zaten zelfs aan de andere kant van het water! Maar de dame heeft ons keurig naar de juiste locatie gepraat. Dus het vooroordeel dat vrouwen geen kaart kunnen lezen of wat dan ook gaat bij mij de prullenbak in. Debbie ging de massage in en ik ben even wat foto’s wezen maken in de omgeving. Ze zijn te vinden op Facebook

Na de massage terug naar het huisje. En onderweg nog een boodschapje gedaan en via een “dirtroadshortcut” terug. Scheelt een heel stuk omrijden. Hadden we van onze host Chris geleerd. Dieoverigen‘s morgens ook nog zeer behulpzaam was met het herstellen van mijn internet op de telefoon en honderd gulden voorschoot omdat ik toch niet bleek te kunnen pinnen bij de massagesalon. De grap was dat hun service wel heel uitgebreid was, tot in de stad.
Ook mooi was de betaling voor Debbie, ik kreeg het geld van Chris, ik betaalde en Sonia, de host/masseur kreeg het geld weer terug van de dame achter de kassa als verdienste. Ging mooi rond dat geld.

‘s Middags zijn we nog naar een ander strand geweest;PlayaPorto Mari. Maar, sorry Dirk, dat is “sonotus”. Veel te toeristisch en veel te druk. Nee, dan gaan we gewoon naarDaaibooi! Veel leuker, althans voor ons.

En vandaag, woensdag 15 juni zijn we nog even bij “ons huis” geweest. Taxateur kwam langs, dus daar moesten we bij zijn. De eigenaresse Petra liet mij en de meneer maar ons gang gaan. Was wel grappig om dan al zo door je toekomstig huis te lopen en al bijna overal de weg te weten.
Daarna nog even gezellig zitten kletsen overoverte nemen spullen en heel fijn, tegen de tijd dat ons huis in NL passeert mogen we in het appartement wonen met de honden. Voor de poezen denken we nog na over een oplossing. En als dan het nieuwe huis passeert en Petra heeft nog niets nieuws gevonden of is nog niet klaar. Dan mag zij bij ons in het appartement! Goede deal toch?

En nu gaan we naar het strand!!

Bontardi!