Vinkies.reismee.nl

Eindbestemming bereikt

Vrijdag 25 november

Adelaide!

We zijn op onze eindbestemming aangekomen: Adelaide!
Hier hebben we nog wel een aantal dagen te gaan, maar we zijn er. Vanuit hier gaan we nog wel wat dagtripjes maken.
Eerst moet ik nog iets vertellen wat ons opviel toen we richting Mount Gambier en verder reden. Overal langs de weg zagen we aan hekken etc veiligheidsvestjes hangen. Nu is dat niet zo bijzonder; iedere arbeider, hier in Australië, draagt zo’n vestje. Of oranje of geel, reflecterend in elk geval. We dachten in eerste instantie: Zou dat zijn omdat men personeel nodig heeft of zoiets. Helaas kwamen er snel achter dat dat niet het geval was. In een winkelcentrum zagen we de harde werkelijkheid: Vier arbeiders waren bij een ongeval om het leven gekomen. En die vestjes ophangen was de manier om respect en medeleven te tonen. Toch een heel mooi gebaar bij zo’n verschrikkelijke gebeurtenis. Toont weer wat een topvolk die Aussies zijn.
We waren dus in Lake Albert, en ‘s avonds was al duidelijk te zien dat het een onbewolkte nacht ging worden. ‘s Avonds waren er al veel sterren te zien. ‘s Nacht, om 3 uur moest er geplast worden en wierp ik even een blik naar buiten. Wow! Een prachtige sterrenhemel! Debbie kwam ook even kijken en we hebben Samantha ook maar even wakker gemaakt om van dit moment te genieten. Was echt prachtig, de melkweg recht boven ons hoofd. Had ik toen al maar vast wat foto’s gemaakt (zo bleek de volgende nacht).
‘s Morgens zijn we van Lake Albert op weg gegaan naar Victor Harbor. Eerst hebben we nog even een stop gemaakt bij de lokale bakker voor koffie, thee en gebak en voor mij een worstenbrood,; brood ja. Het was me een hap, kon geen pap meer zeggen. Ook de donut van Samantha en Debbie’s gebakje was van behoorlijke afmeting.
De reis van vandaag was een flinke rit, omdat we helemaal om Lake Albert heen moesten rijden. Was weer een enerverende rit, veel heuvels op en af, onafzienbare velden, bossen en wijngaarden. We zitten hier in de wijnbouwstreek van Australië. Uiteindelijk kwamen we in Victor Harbor aan en reden naar de uitgekozen camping. Maar alles bleek volgeboekt te zijn! Het was een soort spring-break weekend, dus er was nergens plek in Victor Harbor zij de dame van de check-in. Was wel netjes dat ze ons wat alternatieven aanbood. De dichtstbijzijnde camping bleek echter wel aan de andere kant van dit schiereiland bleek te liggen. Afijn, adres ingetoetst en nog weer drie kwartier heuvels op en af. En zo kwamen we in Normanville terecht. Camping aan de kust; rustig met veel vaste bebouwing (kleine huisjes met vaste bewoners). Maar er was in elk geval plek. Camper geïnstalleerd en we konden weer ons gang gaan. Het weer wordt steeds beter hier, gelukkig wel want we hebben toch behoorlijk wat kou geleden de afgelopen tijd. Ook hier was weer een druk bevolkt strand (not), weer mooie wandeling gemaakt. De dames gingen even een tukje doen daarna. En ik ging eens uitzoeken wat er te doen was in het dorp. Nou, dat was niet veel. Ook qua restaurants was er niet veel te beleven, maar gelukkig was er wel de. alom tegenwoordige, pizzabakker. Onze redder in de nood. Was iets te ver om te lopen, dus camper zoveel mogelijk losgekoppeld en gaan! Iedereen zijn bestelling geplaatst, 25 minuten wachten, en weer terug naar de camping. En smikkelen maar; we konden geen puf meer zeggen daarna. Oh oh we groeien nog eens dicht. Valt wel mee hoor, want we lopen ook meer dan genoeg. Toen het donker genoeg was ben ik, met camera, richting het strand gelopen om eens proberen wat foto’s te maken van de sterren. Dat is op zich goed gelukt, al zeg ik het zelf. Alleen de melkweg was nog niet in beeld. Maar wel gigantisch veel sterren en ook nog een meteroriet zien gaan. Prachtig. ‘s Nachts heb ik nog even naar buiten gekeken maar helaas was het bewolkt. Had ik het de nacht ervoor maar gelijk moeten doen!
Vandaag, vrijdag 25 november, zouden we naar Port Adelaide gaan, een soort recreatiegebied met allerlei activiteiten zoals musea en ook dolfijnen aan de kust. Voor elk wat wils dus. De rit was ook weer geweldig, door de heuvels, met soms prachtig uitzicht over de kust, en uiteindelijk afdalend naar Adelaide en zijn voorsteden. Ergens zagen we een winkelcentrum dus we besloten boodschappen te gaan doen. Maar na enig overleg bleken we, buiten melk, helemaal niets nodig te hebben. Toen hebben we maar even lekker geluncht. We blijven eten :-) Eenmaal terug in de auto was er overleg, of naar Port Adelaide of naar een camping. Was eigenlijk wel handig. Hadden we vast een plek. Adres ingetoetst en er naar toe gereden. Meld ik me, blijkt er geen plek te zijn. Het Australische cricketteam blijkt hier in Adelaide te spelen, komend weekend, dus iedereen wil/moet daar bij zijn. Oeps en nu? Hij vroeg hoelang we wilden blijven en ging toch nog even kijken. Was er toch nog een plekje! We mochten even gaan kijken of het wat was. Nou, bleek een prachtig stuk grasveld te zijn. We namen het! Wij hadden plek!! Camper geïnstalleerd en klaar! Het weer is hier nu prachtig, dus het was chillen in de zon en kletsen met de buren en hondjes aaien. Heerlijke middag. En nu hebben we al gegeten, de dames hebben al gedoucht en we gaan zo, met het mes op tafel, een partij kaarten. Plannen voor de komende dagen zijn ook al ingevuld. We krijgen het nog druk. Fijn weekend, people!!

Reacties

Reacties

Els

Heel veel plezier in Adelaide, als jullie tijd hebben ga naar de botanische tuin daar. Die is fantastisch.

buumbum

Leuk relaas weer.
Tja, hoe kennut, door die wijnstreek rijden zonder een proef gelegenheid aan te doen? Antwoord: teetollar zijn.
Oops, geheelonthouder in de Moerstaal.
Cricket, rugby(Australian rules) en de Melbourne Cup(horse races): de heilige drieëenheid in Oz. hahaha..
Enjoy het laatste stukkie (vakantie NIET pizza)....
Tot ziens ......
BuumAl

Nicole

Weer alles gelezen volgens mij eten jullie de hele dag door!!Amai !!!Nog veel plezier !!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!