Lost track (het spoor bijster)
Lost track.
Doordat we ‘s avonds redelijk uitgeteld zijn ben ik een beetje de draad kwijt van waar we allemaal geweest zijn. Mr. Google helpt wel een beetje mee (met zijn tijdlijn). Maar dan moet je wel op plekken zijn waar je “gezien” wordt. Dat was ook zo wat: sim-kaartje gekocht van Telstra (de provider van “Streeliah”). Maar voordat ik die aan de praat had. Eerst bleek ik geen goed kaartje te hebben, toen ik eindelijk wat verder kwam met een nieuw kaartje, a twee dollar, was er weer probleem met de registratie. Bleek dat ik wel mijn paspoortnummer moest geven, maar een voornaam, zoals op het visum vermeld. Ik vulde braaf alle twee in. Maar uiteindelijk gelukt. En mijn gsm is nu gelijk wifi-hotspot voor de dames en dat werkt nu allemaal prima. Mits, zoals gezegd, we in het zicht van een gsm-netwerk zijn. Goed, wij zijn twee dagen in Eden gebleven. En wederom hadden we een buur met nederlandse roots, nu weer een mevrouw die uit Eindhoven kwam, maar al zo’n zestig jaar hier woonde. Hadden twee hele lieve honden, die we nog een keer mee uit wandelen hebben genomen. Wilden die beestjes niet verder dan tien meter buiten het park! Ok, dan niet. Dus maar weer terug gebracht. Eigenwijsjes. Het was daar overigens heerlijk weer, boven de twintig graden (sorry). Vanuit Eden zijn we richting een national park gegaan. Dat was in Cape Conran, Bangsia Bluff camp area, een campsite in the middle of nowhere met nul voorzieningen, nou ja er waren toilethuisjes. Het strand was vlakbij en toen we gingen kijken zagen we in de verte ineens drie walvissen aan het dartelen. Gauw camera en telescoop opgehaald (bedankt buurman Albert) en genoten van het spel van die machtige beesten. Was met de telescoop perfect te zien. Genieten dus. Later op de avond zijn we, Samantha en ik, nog een keer gaan kijken maar toen was er niets meer te zien, zijn we maar schelpen wezen zoeken. Terug lopend naar de camper stonden we ineens oog in oog met drie kangaroos, die rustig op een veldje aan het grazen waren. Gelijk weer de camera gepakt, ze schrokken wel een beetje van het geluid en na enige tijd gingen ze er vandoor. Ik spotte er nog een in een zijpad, maar die hupte ook snel achter zijn maatjes aan. Maar weer een mooi moment.
Vandaar uit zijn we naar Seaspray gereden, ook weer aan de kust, hele grote camping, schoon maar wel een kale bedoening. ‘s Avonds wezen eten in een, wat hun een pub noemen, soort sporthalkantine. Erg luidruchtig, maar het eten was goed. Bij de camper nog naar de maan gekeken met de telescoop, ook een paar planeten waren duidelijk te zien in de zuidelijke hemel, ik heb zelf nog de maan gefotografeerd met het, voorbijkomende, ISS.
Zondag zijn we terechtgekomen in een resort, waar ook plek was voor campers. Onderweg stuurde de tomtom ons weer via de nodige tussendoorweggetjes. Halen we ineens een kangaroo in, die vrolijk in
de berm naast ons sprong met een behoorlijke snelheid, fantastisch gezicht.
Terug naar het resort. Dure bedoening aldaar, maar wel met voorzieningen waar wij ook gebruik van mochten maken, zoals zwembad, sauna, bubbelbad, kampkeuken. Bij het inchecken stond er natuurlijk
weer iemand met NL-roots achter de balie. Een mevrouw die op zakenreis was met ega, en 22 jaar geleden maar gelijk gebleven was. Ze vroeg of we lid waren van de ANWB of zo. Nee hoor, ik rijdt
Toyota. Geloof mij nou maar zei ze, je bent lid. Hups, 25 dollar korting :-) Resort was van het aussie-broertje van de ANWB, de RACV. ‘s Middags waren Samantha en ik al wezen zwemmen en toen we
terug kwamen lopen, het wordt wat gewoon, wederom een lading kangaroos gezien. ‘s Avond hebben we weer uitgebreid gekookt in de campingkeuken, zaten wij niet in de baklucht. Gezellige gekletst met
een aussie over van alles en nog wat. En daarna zijn we nog maar een keer gaan zwemmen, gewoon omdat het kon.
Vanmorgen, we zijn op maandag 14 november beland, zijn we richting Melbourne gereden. Vanwege het koude weer hebben we dat besloten, dan gaan we van de week als het warmer wordt wel richting Philip Island. Dat zal dan veel aangenamer zijn. Dus nu staan we op een Big4-camping in een voorstad van Melbourne. Vanmiddag zijn we met de tram naar Melbourne gegaan om wat rond te kijken. We zijn ook maar gelijk in het reuzenrad geweest, met een prachtig uitzicht over Melbourne als gevolg. Daarna zijn we in de stad wezen eten, soortement van steakhouse/italiaan. Maar goed te doen. En daarna met de tram weer terug. Nu is het hier 23:40. Jullie zijn helemaal bij en bij ons gaat het lichtje uit.
See ya!!
Reacties
Reacties
leuk verhaal weer.
Wat een mooie verhalen. Gelukkig dien jullie ook nog andere dingen dan eten en ben ????????????????????
Geen tekort aan roos dus - pas op, het zijn goede boksers!
Als je m'n dochter tegen komt, die in Melbourne woont, say hello.
Hopelijk spoedig wat warmer voor jullie, vooral Debbie, die warmte freak.Knipoog...
Hahaha.
Zo rustig in Putte zonder jullie.
Uitgestorven.
Ik ben best een beetje jaloers op jullie prachtige reis en bijzondere belevenissen ;-)
Super leuk om te lezen, en Roel je schrijft ontzettend leuk.
vraag maar aan samantha of ze ons blog nog weet, kan je ook onze verhalen lezen als je contact wilt en zin hebt.
geniet er maar lekker van
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}