Zaterdag alweer! Samantha wilde nog graag naar Bondi Beach. Geen probleem, Debbie bleef in de camper om de koffers uit te ruimen. Want dat hadden we nog steeds niet gedaan, omdat we niet zeker wisten of we een andere camper zouden krijgen, en gisteren hadden we de puf er niet voor. Dus wij togen met zijn tweetjes weer richting Sydney, we hadden toch onze OV-kaartjes nog niet leeg. De trein die wij steeds namen had als eindbestemming Bondi-junction en dan ben je al vlak bij het strand, stukje met de bus en je bent er. We stapten uit zaten gelijk al ergens midden op Bondi. We lopen een stukje; en wat zien we: Er zijn opnames gaande voor Masterchef! Als Debbie dat zou horen, zou ze echt ziek worden. Maar gelukkig bleek het voor Masterchef India te zijn. Er waren nog vier mensen aan het koken, dus die zaten ook al aardig tegen de finale aan. Nog even gevraagd of ze van de week ook in Sydney aan het filmen waren en dat was inderdaad het geval. Dus we hadden onze Aussie-koks niet gemist. Dat was weer een hele geruststelling. Nadat we even gelunched hadden zijn we het strand opgelopen. Samantha vond het geweldig om te lopen op een plek die je eigenlijk alleen maar van tv kent. Water was overigens wel erg koud! Ik geloofde haar op haar woord en heb het zelf niet getest. Ik kon nu ook met Samantha een stuk een rotspad oplopen wat ik normaal met Debbie, in de rolstoel, niet kan doen. Dat was ook wel eens leuk. Er was een hele kunstgalerie gaande links en rechts op de rotsen, zaten hele leuke dingen bij maar ook dingen waarvan we zeiden van moet dat nou? Zag er niet uit soms, maar ach het is kunst.
We konden helemaal om de rotsen heen lopen en kwamen nog bij een paar andere mooie stranden. Het is allemaal prachtig daar. Die groene oceaan, mooie zandstranden, maar o zo koud water (kom ik nog op terug).
Toen we er genoeg van hadden zijn we met de bus weer terug gegaan en deed ik Sammy het voorstel, als ze puf had, om nog even de Brug te doen! Nou dat wilde ze wel, we komen hier misschien nooit weer. Dus terug met de trein naar het centrum. Op Martin’s place zijn we uitgestapt omdat we dachten dat dat vlak bij Circular Quay zou zijn, bleek toch nog wel een stukje lopen. Onderweg kwamen we ineens in een demonstratie terecht. Even meegelopen en aan twee dames gevraagd waar men voor demonstreerde; bleek te gaan om alle vluchtelingen van twee eilanden te krijgen in het noorden. Vluchtelingen en asielzoekers, uit vooral Indonesië, worden daar heen gebracht en zonder voorzieningen aan hun lot overgelaten. Een hoop Aussies zijn het daar niet mee eens en men probeert de regering op deze manier op andere gedachten te brengen. We hebben ze succes gewenst, en zijn weer verder gelopen richting de Brug. Kwamen mooi uit bij Circular Quay, waar we dus omheen moesten lopen om bij de Bay Harbour Bridge te komen. Het was even zoeken waar we er op konden, maar toen we er eenmaal op liepen was het een geweldige ervaring. Wat een uitzicht over Sydney! We konden ook nog een van de torens beklimmen, maar Sammy gaf aan dat als we ook nog naar de overkant wilden, zij dat conditioneel niet aan zou kunnen. Geen probleem gaan we naar de overkant, want daar is ook de kermis die we al vaak op tv hadden gezien. Nogmaals: wat een geweldige ervaring om over die gigantische brug te wandelen. Aan het einde konden we onder de brug door een stukje terug lopen en dan zo naar de kermis. We hadden al gezien dat we vlakbij een treinstation hadden, dus we konden dan ook weer makkelijk terug zonder weer helemaal terug te moeten lopen. De kermis was grappig om te zien maar wel een beetje out-dated. En wat we ook gezien hadden was dat we gewoon met een van de veerboten terug konden naar Circular Quay. En dat was natuurlijk veel leuker dan met de trein, kon toch allemaal met hetzelfde OV-pasje. Dus dat gedaan en toen waren we allebei wel redelijk stuk. Waren dus blij dat we in de trein zaten, veertig minuten terug om uit te rusten. Nog even boodschappen gedaan bij de Aldi en dan nog even terug lopen naar de camping (alsof we nog nog niet genoeg gelopen hadden). Aangekomen bij de camping bleek dat Debbie alles netjes had opgeruimd, dus wij mochten nog even koken. Maar broodjes met gebakken ei is niet echt een probleem voor ons :-) Een check bij Mr. Google leerde ons dat we 17 kilometer hadden gesjouwd, vandaag, met zijn tweeën!
Dus toen ging het lichtje ook wel redelijk snel uit.