Circular Quay

Vandaag was de dag om toeristisch te doen. Vanaf onze camping is het dus een stukje lopen naar het station MAAR WEL BERG OP. Ik douw me de t*fus, maar het voordeel is wel dat op de terugweg ... precies. Het reizen met de trein gaat nog steeds prima en ook nu weer stonden er mannetjes met oprijplanken klaar voor ons. Fantastisch. Station Circular Quay is bovengronds op de eerste verdiep, dus als je uitstapt heb je gelijk een prachtig uitzicht op Harbour Bridge. Wat een majestueuze brug is dat toch. We waren er trouwens dinsdag al over heen gereden met de trein, toen we naar het ziekenhuis gingen. Was ik helemaal vergeten te vertellen. We hebben daar heerlijk rond gewandeld en alvast een lekker bakkie gedaan. Debbie is helemaal verslingerd aan de capucino. Dus die heeft hier de tijd van der leven.

En dan is het daar: het Sydney Opera House. Apart om zo'n wereldberoemd gebouw dan ineens in het echt te zien. En wat ligt het op een prachtige locatie zo aan de haven. Veel te veel foto's gemaakt natuurlijk, maar ja, die kans krijg je niet vaak. We hebben er helemaal om heen gelopen en het uitzicht over de haven en de Harbour Bridge is overal even mooi. Want die vind ik ook wel mooi hoor, die Harbour Bridge. Twee wereldberoemde "landmarks" in een oogopslag is gewoon te gek. We zagen ook nog mensen naar boven lopen op de brug, is een prijzig grapje, dus maar niet gedaan. En dan zou Debbie al die tijd moeten wachten beneden, dat zou niet zo leuk zijn. Ik heb nog wel de trappen van het Opera House beklommen, dat dan weer wel.

We zijn ook nog even in een museum geweest, op de vierde hebben we wat gedronken. En ook daar wederom een prachtig uitzicht. Op een andere verdieping hebben we wat Aboriginalkunst bekeken. Maar hetgeen wij in Cairns hebben gezien, in een galerie, was vele malen mooier. In een andere zaal was ook allerlei kunst uitgestald, en, hoe zal ik het zeggen: Tja, het was niet aan ons besteed.

Verderop zagen we nog een marktje, allerlei verleidelijke etenswaar. Oh oh. En het was al weer naar lunchtijd, dus maar een bordje sate genomen: kangoeroe en rund. Debbie vond het zielig voor de kangoeroe, maar het smaakte prima. Proefde geen verschil met andere soorten vlees. Debbie heeft nog lekkere minigebakjes gekocht.

En toen was het al wel weer tijd voor de terugreis van zo'n drie kwartier. In Miranda aangekomen zou ik nog even een boodschapje doen in een winkelcentrum, Debbie zou buiten wachten. Ik naar binnen, blijkt het een gigantisch winkelcentrum te zijn. Ik ben na vijf minuten omgekeerd, want ik was nog niet bij Woolworths. Dat verwacht je niet. Dus maar wasmiddel bij de lokale super gekocht, dat was makkelijker. En nu gaan we zo maar weer eens wat op de bbq gooien.

Morgen waarschijnlijk Bondi beach.

Dag dag.