29 maart 2012
Gallup-New Mexico / Winslow-New Mexico
De plek waar we nu zitten heeft geen internet, dus dit verhaal zien jullie pas later. Zal zo vertellen waarom hier geen verbinding mogelijk is.
Plan was om via het nationaal park Petrified Forest naar de volgende locatie te rijden. Dus op weg door Arizona. In een vliegtuig zou gezegd worden: 'Zoals u merkt heeft de gezagvoerder de landing ingezet.' Want het was duidelijk te merken dat we aan het dalen waren. Landschap veranderde ook weer van bergachtig naar vlakker en glooiender.
Na een korte rit van zo'n 80 mijl kwamen we bij de ingang van Petrified Forest National Park. Na betaling van $ 10,00 kregen we toegang. Onderweg hadden we al gemerkt dat de tijd weer veranderd was (weer een uur vroeger). Bij het bezoekerscentrum kregen we hier bevestiging van dat Arizona niet meedoet aan de Amerikaanse zomertijd en altijd dezelfde tijd heeft. Dus weer een uur verdiend ? We kregen een plattegrond mee en konden ons gang gaan. Dus de route volgen en overal prachtige uitzichten over gekleurde rotsformaties. Het ziet er mooi uit op de foto's, maar in het echie is het vele malen mooier. Ergens halverwege zijn we gestopt om te lunchen (we hadden nog lekkere salade) en het was wel een van de mooiste locaties waar we ooit geluncht hebben. Wat een uitzicht!
Op een gegeven moment zie je dan waar het park zijn naam aan verdiend: Petrified Forest (versteend bos). Zo op het oog lijkt het of er boomstammen liggen, maar in werkelijk is het dus gesteente. Daar is wel een paar jaar overheen gegaan, maar dan heb je ook wat. De bomen zijn ooit omgevallen, onder een laag modder terechtgekomen en afgesloten van zuurstof. Daarna is er silica-houdend water doorheen gesijpeld en dat heeft er uiteindelijk toe geleidt dat het hout in rots is veranderd. Is erg vreemd; je ziet een boomstam en als je het aanraakt is het steen. Al met al hebben we wel een paar uur over de 28 mijl gedaan, die de route lang is door het park. Het was het waard.
We zouden daarna doorrijden naar een hele grote meteoorkrater, maar aangezien we al een kampplek hadden gereserveerd was het niet handig om eerst naar die krater te rijden en dan weer terug. Dus besloten we gelijk naar onze standplaats van vandaag te rijden. En die bevindt zich in het Homolovi State Park. Ergens, een stuk van de snelweg, staan we nu dan in dit park, nou ja park, veel meer dan iets is er niet te zien, vlaktes en glooiende hellingen. Maar wel rustig. Elektriciteit en water zijn voorhanden. Maar geen wifi-verbinding voor het internet.
Lekker rustig aangedaan en een beetje zonnen. Zo tegen zessen hebben we voor het eerst gekookt in de camper, en dat ging prima. De pasta smaakte goed. Daarna een beetje gelummeld, boekie gelezen, Deb spelletje op de computer, Roel handleiding van de camera nog maar eens door gelezen en wat nachtopnames gemaakt. En toen was het al weer tijd om te gaan slapen.
The facts:
Gereden: 150,7 mijl
Totaal afstand: 2515,5 mijl (bij de 3000 moeten we gaan betalen...)
Het is nog zo'n 400 mijl naar Las Vegas)
Hoogte: 1492 meter
N 35 gr 01.878
W 110 gr 39.070
Slurpie heeft vandaag niets gehad; die verbruikt al genoeg de afgelopen week!