Kopjes!!! Dit is de gevleugelde kreet die door de camper schalt als we weer een door een kuil, in het wegdek, rijden. Want de wegen in Kentucky zijn erg slecht, we zijn er vandaag doorheen gereden op weg naar Nashville. We zijn echter niet naar Nashville gereden maar nar Clarksville. Maar ook hier ligt de camping weer redelijk aan de snelweg, alhoewel het hier iets minder door klinkt. We hebben vanmiddag een amerikaan, John, leren kennen en die heeft ons wat tips gegeven voor wat betere, en rustiger, campings. dus dat gaan we maar eens onderzoeken. Kentucky was een mooie staat om door heen te rijden, alleen dat wegdek. Dat was wat minder. Vanmorgen zijn we op tijd vertrokken en we hebben vandaag 304,7 mijl afgelegd. Flinke stukken dus! Morgen gaan we naar Memphis, mama!! We gaan uiteraard even een bezoekje brengen aan Graceland. De camping waar we heen gaan ligt er vlak bij. Vanavond zijn we lekker wezen eten bij ons favoriete steakhouse: Longhorns. het was wederom heerlijk. De vermoeidheid op zich valt wel mee, we wennen al een beetje aan eht ritme. Alleen worden we gek van de verschillende tijdzones waar we door heen reizen. Nu zitten we weer in Central time. Maar die blijft wel een tijdje. Vanmorgen hadden we het idee in een scene van Little Britain te zitten. Opoe achter ons was een bekende in het restaurant en er zijn vier mensen komen vragen of ze echt zeker wist of er mayonaise op de salade moest. Uiteindelijk kwam de kok (ook een mooi typetje) zelf maar vragen of ze het echt zeker wist. Je moet er bij geweest zijn, maar het was erg grappig. Zo mensen, dat was het weer voor nu.

PS Cor, ik neem aan dat we de groeten aan Elvis moeten doen (hij is dood, hè) in Memphis!! In Nashville kennen we niemand.

PPSS Roel has left the building